Corien Oostinga-de Lange woont samen met haar man Dick en hun drie honden Leuntje, Keesje en Dirk in Wilhelminadorp. Daar geniet ze van het weidse, gevarieerde ‘achterland’ van Goes. Als ze Goes kort moest omschrijven? “Wie Goes doet, Goes ontmoet!”
Corien vertelt: “Mijn man en ik hebben samen een kunsthandel in naoorlogse, abstracte kunst. Verder houd ik mij bezig met een paar besturen. Het Dorpshuis in Wilhelminadorp is er daar één van. Ook ben ik voorzitter van de stichting Horen Zien & Lezen. Deze stichting organiseert lezingen op een breed cultureel gebied. Dat varieert van geschiedenis en literatuur tot vogels kijken en alles wat daartussenin ligt. En natuurlijk besteed ik veel tijd aan onze honden.”
Goes leeft!
Corien woont sinds 1984 in Goes. Destijds kwam ze er terecht via haar man Dick: “Mijn man woonde en werkte al in Goes, toen ik hem ontmoette. Wij hebben eerst 30 jaar met veel plezier in de binnenstad gewoond, aan de kade. Vier jaar geleden zijn we verhuisd naar Wilhelminadorp, waar we een heel fijn huis aan het kanaal hebben gevonden.” Goes heeft volgens haar iets heel eigens: “Het is niet per sé een hele mooie stad, maar Goes heeft veel te bieden op allerlei gebied. Goes leeft! Dat maakt Goes aantrekkelijk om te vertoeven.”
Afwisseling
Die afwisseling van stads en landelijk vindt ze echt onderscheidend voor Goes. “Het achterland van Goes is heel gevarieerd, met polders, water en bos, en leent zich goed om te recreëren. De stad Goes biedt allerlei faciliteiten als winkels, horeca, theater en sportclubs, maar je bent er ook zó buiten in de natuur. Dat vind ik fantastisch aan Goes.” Als liefhebber van groen, zou ze wél graag wat meer bomen in het winkelgebied zien. “Maar waarschijnlijk is dat niet praktisch in verband met bezorgdiensten. En helaas heeft Goes geen uitgebreid tuincentrum meer.”
Tropisch Bos
“Eén van de meest verrassende plekken vind ik het Tropisch Bos in het Omnium. Helaas hebben niet genoeg mensen in de gaten hoe leuk het daar is. Daarom wil ik het Tropisch Bos graag onder de aandacht brengen! Omdat ik graag lees, ben ik ook heel blij met de beide boekhandels van Anthoni Fierloos, Het Paard van Troje en De Koperen Tuin. Heerlijk om daar langs de titels te dwalen en natuurlijk iets uit te zoeken. Nog een bijzondere plek voor mij is de Wilhelminapolder. Ik hou van de weidsheid en van de vette klei, vooral als het land net is omgeploegd. Mijn opa was boer op Noord-Beveland. Dus dat zal wel ergens in mijn genen zitten!”