Martin vertelt: “Voor mijn werk vervoer ik vis en schaaldieren in de Vogezen. Doordeweeks zit ik dus vaak op de weg, in Frankrijk, Duitsland en Luxemburg. Thuis in Goes woon ik samen met mijn vrouw Karin, met wie ik 11 jaar ben getrouwd en 30 jaar samen ben. Zij werkt op de afdeling digitale informatievoorziening bij Rijkswaterstaat.”
Goese jeugd
In Goes liggen zijn wortels: “Eigenlijk woon ik al mijn hele leven in Goes, met een ‘tussenstop’ van een paar jaartjes in Heinkenszand. Mijn moeder is een Goesenaar en ook mijn vader is een echte Zeeuw. Ik ben opgegroeid in de Goese Polder (Goes-Noord). Een heerlijke jeugd was dat! De Goese Polder was een nieuwe wijk met veel jonge gezinnen, dus ik had veel leeftijdsgenoten om mee buiten te spelen. Bijvoorbeeld samen voetballen. Ik ging naar lagere school Het Binnenhof en daarna naar de middelbare school Groot Stelle. Uitgaan deed ik in die tijd in Toreador, Nationaal en later Pubbles.”
Groot dorp
Waarom Martin van Goes houdt? “Goes is een stad, maar in sommige opzichten een groot dorp. Niet zo bekrompen als een dorp: het is er vrijer. Maar het heeft ook niet de anonimiteit van een grote stad. In Goes groeten we elkaar op straat. Ook heeft Goes een mooie omgeving. Zee en strand zijn dichtbij en je kunt er heerlijk fietsen en hardlopen in de natuur. Mijn vrouw en ik gaan graag toeren met de motor en kunnen hier in de omgeving mooie toertochten maken. En ook grotere steden als Antwerpen en Gent zijn niet ver weg; je bent er zo!”
Podium ‘t Beest
Een bijzondere plek voor Martin is ’t Beest. “Ik ga er graag naar toe, ook voor de films. Verder hou ik van de Goese binnenstad: van de Grote Markt met zijn gezellige terrassen en van de gezellige cafés en restaurants. En niet te vergeten evenementen als Festival De Veste, Puur Natuur (voorheen FunFest), Thank Goes It’s Friday en Katoen XL. Hopelijk kunnen we daar weer snel van gaan genieten. Maar ook de zeedijk vind ik mooi.”
Meer variatie
Wél zou er volgens Martin meer variatie in de horeca mogen zijn: “Ik mis nog een kroeg voor mijn leeftijd, waar ik aan de bar een drankje kan doen. Veel horecazaken richten zich op jongeren met hun muzieksmaak. Ik vind het daarom jammer dat café De Post en nachtcafé De Vrijbuiter niet meer bestaan. En zo kom ik vaker vrienden en kennissen tegen, die rond 23.00 uit een restaurant komen en geen plek weten om nog een afzakkertje te nemen. Dat zou ik graag anders zien.”
Thuis in Goes
Als je veel van huis bent, zie je vaak goed wat een stad anders maakt. Martin: “Onderweg zie ik verschillende landschappen, plekken en omgevingen, maar Goes voelt voor mij als thuis komen. Het mooie aan Goes vind ik dat mensen met allerlei achtergronden als gelijken met elkaar omgaan. Dus zonder te kijken naar klasse of status. Van vrachtwagenchauffeur (J!) tot advocaat: in Goes zitten ze gewoon samen aan tafel op het terras!”