Geibory vertelt: “Zo’n twee en een half jaar woon ik nu in Goes. Ik kwam hier voor de liefde (wie niet?). Negen jaren geleden ontmoette ik mijn Nederlandse man in New York, in de Verenigde Staten. Maar ik had toen echt nooit gedacht dat ik aan de andere kant van de wereld terecht zou komen! Jaren later besloten we een gezinnetje te willen stichten. Dus gingen we op zoek naar een rustige, maar aantrekkelijke woonomgeving voor onze kinderen. Een fijne plek voor hen om op te groeien, waar ze goed onderwijs zouden krijgen. Zo kwamen we uit bij Goes, een stad met een rijke geschiedenis, mooie architectuur, middenin het groen.” 

 

Verliefd op Goes

“De eerste keer dat ik in Goes kwam, was op een zaterdag. Ik at er in een heerlijk restaurant op de Grote Markt en zag er de vers markt met al zijn kleuren, afstekend tegen de Grote Kerk. Omringd door vriendelijke mensen, die in Goes woonden. Het gaf me een goed gevoel en vervolgens wandelden we naar de Grote Kade. Vanaf dat moment wist ik dat Goes alle charme had die ik wilde in mijn dagelijkse leven. Ik werd verliefd op het uitzicht op de Grote Kerk en op de bootjes in de stadshaven. En nog steeds is het – iedere keer wanneer ik hier langs loop – alsof ik een mooi, oud boek bekijk, dat zich met ieder zuchtje wind vernieuwt. Zo rijk aan geschiedenis, maar altijd klaar voor nieuwe avonturen.”  

Gemoedelijk tempo

“Ik heb al in veel steden gewoond: in Merida (Venezuela), Rome (Italië), New York en Miami (Verenigde Staten). En ieder stad heeft volgens mij zijn eigen charme. Maar wat ik het meest waardeer aan Goes, is het ‘slow living concept’. Alles gaat hier nog op een gemoedelijk tempo. Iets wat we allemaal nodig hebben als we ons willen settelen en willen genieten van de kleine, gewone dingen in het leven. Hier word je nooit wakker van het verkeer in de nacht. Je hebt hier geen overvolle straten, waar je nauwelijks meer doorheen komt als voetganger. En je hoeft je hier ook niet druk te maken of je wel perfect gebruind bent door de zon (niemand heeft hier een kleurtje door de zon, haha!). Hier mag je gewoon je pure zelf zijn, in alle eenvoud. Dat is voor mij plezier in het leven!”

Thuis in de Sint Jacobstraat

Geibory voelt zich dus helemaal thuis in Goes. Maar één ding mist ze wel een beetje: “Vergeleken met de wereldsteden waar ik gewoond heb, zijn er hier minder evenementen en is er minder op modegebied.”

Het meest speciaal voor haar is de Sint Jacobstraat. “We hebben daar een monumentaal pand gekocht (een oude bakkerij) en dit helemaal gemoderniseerd. We hebben er onze eerste (t)huis van gemaakt als gezinnetje. Onze dochter Isabella is in dit huis geboren. Iedere keer als ik nu door onze straat loop heb ik het gevoel thuis te komen.”

“Leuk dat jullie mijn verhaal hebben gelezen en misschien tot ziens in het mooie Goes!”

Wonen